lostbody

χαμένο κορμί

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 27, 2006

ΜΑΜΑ...


Ενα φρικτό οικογενειακό μυστικό έκρυβε επί δύο ημέρες η μονοκατοικία που βρίσκεται στην παραλία της Αυλίδας. Αποκαλύφθηκε όταν οι αστυνομικοί του τοπικού τμήματος ειδοποιήθηκαν από συγγενείς να σπεύσουν σε βοήθεια. Οπως όμως αποδείχτηκε ήταν ήδη πολύ αργά... Το πρωί του Σαββάτου και έπειτα από έναν έντονο διαπληκτισμό, ο 48χρονος γιος της οικογένειας δολοφόνησε χτυπώντας με ένα κρυστάλλινο βάζο την 71 ετών μητέρα του, μπροστά στα μάτια του παραπληγικού και ανήμπορου να αντιδράσει πατέρα. Ο μητροκτόνος σε κατάσταση σοκ παρέμεινε δύο ολόκληρες ημέρες πλάι στο άψυχο σώμα της νεκρής μητέρας και εντοπίστηκε εκεί από τους αστυνομικούς 48 ώρες μετά. Συγγενείς και κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν στην Αστυνομία ότι το τελευταίο διάστημα υπήρχαν συχνοί καυγάδες στην οικογένεια. Αποκάλυψαν, επίσης, ότι ο 48χρονος δράστης είχε πρόσφατα χάσει τη δουλειά του, ενώ πριν από λίγες ημέρες είχε εκδοθεί το δεύτερό του διαζύγιο.



Πάνω, "Duck Duck Goose", Dana Ellyn (acrylic on canvas)
Κάτω, "Hellbound3", Matt Sesow (oil on chipboard)

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 24, 2006

ΕΞ ΑΡΠΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΚΡΑΣΙΑΣ


Αντιγράφω από το σημερινό φύλλο του ΒΗΜΑτος (σελ. Α35 - στήλη "fax"):

"ΜΑΔΡΙΤΗ. Η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε να σταματήσει την απευθείας κρατική χρηματοδότηση προς την Καθολική Εκκλησία, σε μια προσπάθεια να μειώσει την ισχύ και την επιρροή της στην κοινωνία της χώρας. Το μέτρο έχει τη συναίνεση της ηγεσίας της Εκκλησίας και διαδέχεται την απόφαση του ισπανού πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγεθ Θαπατέρο να σταματήσει η διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα αποζημιώσει την Εκκλησία για την διακοπή της επιδότησης, που έφτασε πέρυσι τα 30 εκατ. ευρώ με την αύξηση του μέγιστου αφορολόγητου ποσού για δωρεές προς αυτή."
Στην Ισπανία η Καθολική Εκκλησία είναι πανίσχυρη, οικονομικά εύρωστη και αρκετά δημοφιλής.

-Το ίδιο και η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα.

Στην Ισπανία η Καθολική Εκκλησία συναίνεσε στην διακοπή της απευθείας κρατικής χρηματοδότησης και άλλων προνομίων της, συνειδητοποιώντας προφανώς πως -τρεις αιώνες μετά τον Διαφωτισμό- ήρθε η ώρα να προσαρμοσθεί προς τις θεμελιώδεις αρχές ενός αστικού κράτους.

-Στην Ελλάδα η Ορθόδοξη Εκκλησία ακόμη δεν παραδέχεται καν τον Διαφωτισμό.

Στην Ισπανία η νέα κυβέρνηση υπό τον Θαπατέρο ,παρά τις όποιες αντιδράσεις ή επιφυλάξεις, έθεσε γρήγορα και αποτελεσματικά σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, με σκοπό να προσαρμόσει τη χώρα του στις σύγχρονες απαιτήσεις.

-Στις Ελλάδα βαφτίζονται "μεταρρυθμίσεις" μέτρα που απαντούν σε ανάγκες του 1950 (δυστυχώς η πρόσληψη χιλιάδων αγροφυλάκων είναι μάλλον το πιο ανώδυνο από αυτά). Οι (μεσοπρόθεσμα πλήρως ανταποδοτικές) δαπάνες για την παιδεία και την έρευνα
κινούνται σε εξοργιστικά χαμηλά επίπεδα, ενώ η συμβολή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο συνολικό ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας θα έπειθε κάποιον πως η Ελλάδα βρίσκεται μακριά από θάλασσα και "βλέπει" ήλιο δέκα μέρες το χρόνο. Τα ποσοστά διείσδυσης
στην οικονομία και διάδοσης στον γενικό πληθυσμό των γρήγορων δικτύων και των νέων τεχνολογιών στρογγυλοκάθονται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των αναπτυγμένων (και πολλών αναπτυσσόμενων) χωρών, την οικονομία "τρέχουν" οι (χωρίς κανένα πολεοδομικό σχεδιασμό) νέες οικοδομές, οι καφετέριες και οι τράπεζες με την ληστρικά υψηλή (και ελάχιστα παραγωγική) κερδοφορία, η εκκλησία συγκυβερνά και ορκίζει ανώτατους δικαστές, ο δημόσιος τομέας συνεχώς διογκώνεται, ενώ τα κρατικά κανάλια "επενδύουν" δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στην τηλεοπτική μετάδοση ποδοσφαιρικών αγώνων που είναι εξίσου βαρετοί με την μαγνητοσκοπημένη εκπομπή του κ. Πόλυ στο TV ΤΙΜΕ, ο οποίος πουλάει καθαριστές πατάτας και λοιπά gadget, αλλά τουλάχιστον αυτός έχει πλάκα και μας βγαίνει τσάμπα.

Por donde saldra el sol?, που λέει και ο Manu.


Επάνω, "Hobby horse", της Dana Ellyn (oil on masonite)
Κάτω, αμέριμνοι νεοέλληνες απολαμβάνουν το μπάνιο τους στην (βαλτωμένη) ελληνική πραγματικότητα

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 23, 2006

ΜΗ ΜΕ ΛΗΣΜΟΝΕΙ


Το 1965 έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, για να σπουδάσει νομικά. Σύντομα αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική δράση και γίνεται ευρύτερα γνωστός μεταξύ των φοιτητών (αλλά και των ασφαλιτών). Με την επικράτηση της 'Επαναστάσεως' στη χώρα, του διαμηνύουν να φύγει το συντομότερο δυνατό.

Το φθινόπωρο του 1967 τον βρίσκει στο Παρίσι όπου συνεχίζει τις σπουδές του. Ήδη από τα πρώτα εξάμηνα εκεί συμφοιτητές και καθηγητές αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του ένα "παιδί-θαύμα". Η επίδοσή του στα μαθήματα είναι πραγματικά εντυπωσιακή, ενώ σύντομα μελέτες του δημοσιεύονται στα πιο έγκυρα νομικά περιοδικά της Γαλλίας. Τον Μάη του '68 πρωτοστατεί στις φοιτητικές εξεγέρσεις. Στην περίφημη φωτογραφία της γενικής συνέλευσης στο κεντρικό αμφιθεατρο της Σορβόννης απεικονίζεται να πλαισιώνει, μαζί με τον
Cohn-Bendit, τον Sartre στο βήμα του ομιλητή.

To 1969 φεύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, φιλοξενούμενος ενός αμερικανού συμφοιτητή και φίλου του. Συμμετέχει στο φεστιβάλ του Woodstock, ταξιδεύει πολύ, διαβάζει και γνωρίζει σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους της εποχής. Την άνοιξη του '71 επιστρέφει στο Παρίσι, προκειμένου να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εκεί συνδέεται με δεσμούς στενής φιλίας με τον Jim Morrison, ο οποίος την ίδια περίοδο έχει αφήσει τις Η.Π.Α. για τη γαλλική πρωτεύουσα. Συχνάζουν στο Cafe de Flore και στο Rock'n'Roll Circus. Επισκέπτεται σχεδόν καθημερινά το σπίτι στον αριθμό 17 της οδού Beautreillis, όπου περνούν ατελείωτες ώρες συζητώντας ή γράφοντας. Το τηλέφωνό του είναι ένα από αυτά στα οποία στις 3 Ιουλίου του '71 θα αντηχήσει η στριγγή φωνή της Pamela, που σε απόγνωση τον καλεί να πάει επειγόντως στο σπίτι, ώστε τελικά πίσω από τη σπασμένη πόρτα του μπάνιου να αντικρίσει τον Jim νεκρό.

Λίγους μήνες μετά επιστρέφει στις Η.Π.Α., όπου αφοσιώνεται στην επιστήμη του. Μεταπτυχιακό στο N.Y.U., διδακτορικό στο Berkeley, σπουδαίο συγγραφικό έργο και ακαδημαϊκή καριέρα στο Harvard, την οποία σύντομα εγκαταλείπει, μην αντέχοντας τον ακαδημαϊσμό και τον αφόρητο ανταγωνισμό που συνάντησε. Επιστρέφει στη Νέα Υόρκη, όπου ασχολείται κυρίως με τη συγγραφή νομικών δοκιμίων, αλλά καταπιάνεται λίγο και με την τέχνη. Συχνάζει σε στέκια καλλιτεχνών και οι παρέες του περιλαμβάνουν μερικούς από τους επιφανέστερους ανθρώπους της τέχνης. Κάποιοι από τους διασημότερους ζωγράφους, μουσικούς, αρχιτέκτονες, λογοτέχνες και σκηνοθέτες της εποχής θα παραδεχθούν δημοσίως την επίδραση που άσκησε ο συγχρωτισμός μαζί του στο έργο τους.

Σταδιακά αρχίζει να απομονώνεται. Γίνεται λιγομίλητος και εσωστρεφής. Παντρεύεται μια νεαρή άσημη αμερικανίδα φωτογράφο και αποκτά μαζί της παιδιά. Η οικονομική του κατάσταση -που ποτέ άλλωστε δεν υπήρξε ανθηρή- πάει από το κακό στο χειρότερο. Αρνείται πεισματικά να εργασθεί σε μεγάλη εταιρία, ενώ ήδη από παλιά είχε ξεγράψει το πανεπιστήμιο ως πεδίο επαγγελματικής αποκατάστασης. Τελικά εγκαθίσταται στη μικρή επαρχιακή πόλη καταγωγής της γυναίκας του, όπου απασχολείται ως μεταφραστής. Εκεί παραμένει επί αρκετά χρόνια.

Σε κάποια από τις πρόσφατες επισκέψεις του στην Ελλάδα συναντά παλιούς του φίλους και συμφοιτητές. Πολλοί από αυτούς ασχολούνται ενεργά με την πολιτική -ορισμένοι έχουν αναλάβει και υπουργικό χαρτοφυλάκιο. Του προτείνουν να επιστρέψει στην Ελλάδα σε υψηλόβαθμη θέση του δημόσιου τομέα. Το όνομά του στην πατρίδα παραμένει θρυλικό. Την πρώτη φορά αρνείται. Όπως και τη δεύτερη. Επειδή, όμως, ως γνωστόν, δύο αρνήσεις ισοδυναμούν με μία κατάφαση, στην τρίτη πρόταση απαντά θετικά. Μετακομίζει στην Αθήνα και αναλαμβάνει καθήκοντα σε νευραλγικό πόστο.

Δύο χρόνια αργότερα, τα σε βάρος του στοιχεία δύσκολα πια επιδέχονταν αμφισβήτησης. Είχε δεχθεί -έναντι προσθήκης στον τραπεζικό του λογαριασμό αρκετών ψηφίων- να συμπράξει
ως εκπρόσωπος του ελληνικού δημοσίου στην κατάρτιση σκανδαλώδους σύμβασης προμήθειας με πολυεθνικό όμιλο επιχειρήσεων.

Όταν πήγαν να τον συλλάβουν, τον βρήκαν ξαπλωμένο δίπλα στην πισίνα της νεόδμητης βίλας του να διαβάζει τη Liberation και να κρατά σημειώσεις. Ενώπιον του Εισαγγελέα, όπου οδηγήθηκε για να απολογηθεί, εμφανίσθηκε χωρίς δικηγόρο και κατέθεσε μόνο μία λευκή κόλλα χαρτί στην οποία ιδιοχείρως, χρησιμοποιώντας το ίδιο πενάκι που
του είχε στείλει ως δώρο η μάνα του τα πρώτα Χριστούγεννα που περνούσε μόνος του στο Παρίσι, έγραψε:

"Δεν αξίζω κι εγώ ένα σπίτι της προκοπής;"

(Στη φωτογραφία, "Medic", του Matt Sesow, acrylic/mixed on bristol paper)

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006

ΠΩΛΕΙΤΑΙ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ


ΠΩΛΕΙΤΑΙ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ.
ΧΥΜΑ ΚΑΙ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΗ. ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΤΕΛΑ.
ΙΔΑΝΙΚΗ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΩΝ, ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΕΜΠΟΔΙΩΝ, ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΕΠΟΠΟΙΙΕΣ, ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΕΣ, ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ, ΗΡΩΙΣΜΟΥΣ.

ΑΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΓΚΙΑ, ΠΑΡΑΓΕΙ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ ΦΡΑΠΕ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ, ΚΑΙΕΙ ΣΗΜΑΙΕΣ, ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΚΛΕΒΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ, ΚΑΤΑΠΑΤΑ - ΚΑΙΕΙ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΞΕΚΛΗΡΙΖΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
ΑΝ ΣΥΝΔΥΑΣΤΕΙ ΜΕ ΤΑ ΙΕΡΑ, ΤΑ ΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΥΣΟΠΟΙΚΙΛΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΚΑΙΕΙ ΒΙΒΛΙΑ, ΣΠΑΕΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΛΕΕΙ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΦΛΕΒΙΤΙΔΑ, ΚΙΡΣΟΥΣ ΚΑΙ ΡΑΓΑΔΕΣ.
ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΔΕΚΤΗ ΣΕ ΜΕΤΡΗΤΑ, ΨΗΦΟΥΣ, ΤΗΛΕΘΕΑΣΗ Ή ΚΕΡΑΚΙΑ.
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ (ΟΠΩΣ Η ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΝΤΟ ΔΙΑΦΟΡΑ, Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΤΑΧΑ ΥΠΕΡΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΝΤΩΝ Ή ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΧΑΛΚΙΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ).
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ: Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΕΝΟΡΙΕΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΚΑΝΑΛΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΒΟΛΕΨΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ Ή ΣΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕ ΕΥΝΟΪΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ.


(Artwork δανεισμένο από το Wooster Collective)